Karcianka, która zabierze Cię na spacer pomiędzy urokliwymi i kolorowymi KAMIENICAMI we Włoszech

Póki co, jeszcze nie miałam okazji odwiedzić Włoch, ale mam nadzieję, że pewnego dnia to zrobię, ponieważ uwielbiam podróżować. Na chwilę obecną, jest to lekko utrudnione, jednakże nie niemożliwe! 😀 Najnowsza gra karciana, Spacer po Burano, od wydawnictwa Nasza Księgarnia umożliwia właśnie taką szybką wycieczkę po najbardziej kolorowej wyspie w Wenecji, a to jest po prostu wspaniałe 😀

Zacznę od tego, że gra jest przepięknie zilustrowana, a to wszystko dzięki Maisherly Chan, która nadała tej grze niepowtarzalny i iście śródziemnomorski klimat. Udało się jej fantastycznie odwzorować kolorowe kamieniczki oraz wszystkie możliwe ozdoby. Nie zapomniała nawet o wszędobylskich leniuchujących kotach.

Ale przejdźmy już do tego co kryje się w opakowaniu, ponieważ po podniesieniu pokrywki, jest tylko jeszcze bardziej kolorowo i pięknie.

ZAWARTOŚĆ PUDEŁKA

Pudełko jest prostokątne i kompaktowe. Ma dokładnie taką samą wielkość jak Sen czy Wszystko albo nic. W środku natomiast znajdziesz dość sporo elementów takich jak:

• 72 karty kamienic (po 4 w każdym z 6 kolorów):
  • 24 karty poziomu I,
  • 24 karty poziomu II,
  • 24 karty poziomu III.
• 26 kart postaci:
  • 12 kart turystów,
  • 14 kart mieszkańców.
• 8 dwustronnych kart rusztowań ( parter i I piętro),
• 18 monet:
  • 12 monet o wartości 1,
  • 6 monet o wartości 3,
• 16 znaczników „Pozwolenie na budowę”:
  • 4 znaczniki zielone,
  • 4 znaczniki niebieskie,
  • 4 znaczniki żółte,
  • 4 znaczniki czerwone.
• znacznik rozpoczynającego (figurka kota),
• notes,
• instrukcja.

• 

• 

CEL, PRZYGOTOWANIE I ZASADY GRY

Cel gry jest prosty. Gracze muszą wybudować pięć kamienic, starając się aby znajdujące się na nich ozdoby przyciągnęły jak największą ilość turystów oraz spodobały się ich mieszkańcom. Wygrywa osoba, której uda się zgromadzić najwięcej punktów.

PRZYGOTOWANIE

Zacznij od rozdzielania i dokładnego potasowania kart kamienic. Gdy już to zrobisz, ułóż je w trzech stosach (jeden pod drugim) zaczynając od samego dołu, czyli kart parteru (z brązowym rewersem). W następnym kroku, z każdego stosu weź odpowiednią ilość kart i umieść je na stole w rzędzie obok stosów dobierania.

Poniżej kart kamienic, należy rozłożyć karty turystów, a po drugiej stronie stosów dobierania, karty mieszkańców. Ich ilość również zależy od tego, ile osób będzie brało udział w rozgrywce. Rozpisałam to dokładnie w tabeli poniżej:

LICZBA GRACZY	ILOŚĆ KART KAMIENIC	ILOŚĆ KART TURYSTÓW	ILOŚĆ KART MIESZKAŃCÓW
2	3	2	1
3	4	2	2
4	5	3	2

W ostatnim kroku, każdy z graczy otrzymuje po dwie karty rusztowań, monety, których wartość wynosi cztery oraz wybierają sobie kolor znaczników pozwolenia na budowę. Dzięki temu, powinni mieć w swoim zestawie jeszcze cztery kafelki w konkretnym kolorze.

Grę rozpoczyna osoba, która jako ostatnia była we Włoszech i otrzymuje ona znacznik gracza rozpoczynającego w kształcie kota.

ZASADY

Wbrew temu, co może wydawać się po zobaczeniu dość długiej instrukcji, zasady gry są banalnie proste. Podczas rozgrywki należy bowiem pamiętać tylko o kilku rzeczach. Ale do rzeczy. Tura każdego gracza, składa się z 2 możliwych akcji:

1. DOBIERANIE KART KAMIENIC

Gracz, który wykonuje ruch, na początku musi wybrać kolumnę, z której będzie dobierał karty. Następnie, decyduje ile kart chce wziąć. Od tego bowiem zależy ilość monet, które dostanie na koniec tej akcji. Jeśli weźmie 3 karty to nie dostaje ani jednej monety. Przy wyborze 2 kart otrzyma 1 monetę, a jeśli zdecyduje się na jedną kartę to może dostać 2 monety.

Na koniec jeszcze jedna mała uwaga. Ważne jest też to, że karty kamieni zabieramy od góry lub od dołu. Nie można zabrać tylko i wyłącznie karty środkowej, ani dwóch skrajnych bez środkowej.

2. WYŁOŻENIE KART (ten ruch jest opcjonalny)

W drugim etapie, gracz który dobrał już karty, będzie rozbudowywał swoją kamienicę. Budowę zaczynamy od parteru, ale jeśli go nie mamy, możemy skorzystać z karty rusztowania, która tymczasowo może zastąpić karty parteru lub pierwszego piętra (w zależności od tego, czego aktualnie będziesz potrzebował). Rozbudowa oczywiście związana jest z poniesieniem przez gracza odpowiednich kosztów.

Jeśli w swojej turze dobuduje jedną kartę, zapłaci za to 1 monetę. W przypadku 2 kart będą to 3, a jeśli wyłoży 3 karty to będzie go to kosztowało 5 monet.

Przy budowaniu, trzeba pamiętać o kilku zasadach:

• kamienice w tym samym kolorze nie mogą stać obok siebie,
• kamienica musi się składać z 3 kart tego samego koloru,
• kamienica zawierająca rusztowanie, nie jest uznawana za skończoną w przypadku końca gry.

PUNKTOWANIE

Podczas dobierania kart, za pomocą których będziesz rozbudowywał swoje kamienice, staraj się wybierać takie karty, które mają jak najwięcej elementów, dzięki którym będziesz mógł zdobyć więcej punktów na koniec gry. Gwiazdki zdobywa się za następujące dodatki: markizy, kwiaty, zioła, lampy, biegające (lub leniuchujące) po kamienicach koty oraz kominy. Dodatkowe punkty można również uzyskać za lokale usługowe znajdujące się na parterze. Te wszystkie elementy przyciągają turystów i cieszą mieszkańców wyspy.

Punktowanie jest bardzo proste i wystarczy kierować się zasadami zawartymi w instrukcji oraz w notesie punktacji. Ponadto, na kartach turystów oraz mieszkańców znajdziesz dokładnie zilustrowane korzyści, które może Ci przynieść umieszczenie konkretnej karty pod daną kamienicą.

KARTY

Skoro już o kartach mowa to w Spacerze po Burano znajdziesz łącznie 26 kart postaci, składających się z 11 różnych osób. Wyszczególnić można karty mieszkańców takich jak: krawcowa, burmistrz, policjant, kwiaciarka, ogrodnik, sklepikarz oraz… Święty Mikołaj! 😀 Jeśli chodzi o turystów, to jest ich tylko 4: kobieta, mężczyzna, dziewczyna i chłopak.

W tym miejscu chciałabym zaznaczyć, że karty turystów punktują tylko i wyłącznie kamienicę, pod którą znajdują się poszczególne postaci. Natomiast dzięki kartom mieszkańców, możesz otrzymać punkty za większy obszar, który jest zaznaczony w chmurce.

CZAS ROZGRYWKI

Czas rozgrywki, jak zawsze uzależniony jest od ilości graczy oraz przyswojenia przez nich zasad. Wiadomo, że za pierwszym razem będzie on raczej wydłużony, ale z każdą kolejną rozgrywką może się skracać. Ogólnie, czas wahać się będzie w okolicach jakichś 20-40 minut.

WIEK I ILOŚĆ GRACZY

Spacer po Burano to gra przeznaczona dla minimum 2 graczy, a maksymalnie rozgrywką może cieszyć się czworo osób. Jeśli chodzi o wiek, to według informacji znajdującej się na opakowaniu, gra idealnie sprawdzi się dla dzieci powyżej 10 roku życia.

DLA KOGO JEST TA GRA?

Spacer po Burano to bardzo uniwersalna gra. Zagrasz w nią zarówno z doświadczonymi graczami jak również z rodziną w niedzielne popołudnie. Gra z racji swoich prostych zasad ma niski próg wejścia więc po pierwszej rozgrywce wszystkie reguły będą dla wszystkich jasne.

MECHANIKI W GRZE

Pomimo prostych zasad, gra daje dość sporo możliwości do pokombinowania z taktyką, którą co jakiś czas będzie trzeba prawdopodobnie zmienić z powodu usuwanych po każdej turze kart. Przydaje się tu planowanie przestrzenne oraz dobre zarządzanie zarówno dobieranymi kartami, jak i tymi, które masz już na ręce, ponieważ tylko w ten sposób uda Ci się wykombinować jak najkorzystniejsze punktowe.

Co więcej, w grze występuje dość spora losowość, ale nie jest to bardzo problematyczne, ponieważ gracze mogą na bieżąco decydować za co będą otrzymywać punkty – za ozdoby znajdujące się na konkretnej kamienicy, dzięki umieszczonej pod nią kartą turysty, czy wolą pokusić się na celach mieszkańców realizowanych na większą skalę, czyli wszystkich kamienic.

PLUSY I MINUSY

ZALETY GRY

WADY GRY

+ Gra jest przepięknie zilustrowana, dzięki czemu bez problemu można się wczuć w klimat tej małej włoskiej wyspy. + Wbrew dość rozbudowanej instrukcji, zasady gry są bardzo proste do wytłumaczenia. + Wygrana nie jest taka oczywista i trzeba trochę pogłówkować aby odnieść zwycięstwo. + Dzięki ikonografii na kartach turystów i mieszkańców, dzieci nie będą mieć problemów ze zrozumieniem elementów punktowania. + Gra fajnie działa zarówno na 2 jak i więcej osób, jednakże ogromnym plusem jest to, że twórca przewidział także wariant jednoosobowy. + Genialną rzeczą, jest również przypisanie każdemu kolorowi, konkretnego symbolu, dzięki czemu w grę mogą zagrać również daltoniści. + Spacer po Burano, to bardzo regrywalna gra pozbawiona negatywnej interakcji.

– Brak 🙂

MOJA OPINIA

Spacer po Burano, sprawił mi wiele frajdy. Rozgrywka w wersji dwuosobowej minęła błyskawicznie, dzięki czemu mogliśmy pozwolić sobie na zagranie kilku partii jedna po drugiej. Wbrew pozorom można pokusić się o dość spore kombinowanie aby zdobyć jak największą ilość punktów.

Gra, sprawdziła się nam zarówno w wariancie 2 jak i 3 osobowym. Wykonana jest bardzo estetycznie i jest z pewnością jedną z bardziej kolorowych i estetycznych gier w mojej kolekcji.

INFORMACJE O GRZE

TYTUŁ ORYGINAŁU: Walking in Burano 
MECHANIKA GRY: card drafting, set collection, tile placement
TYP GRY: familijne, karciane
PROJEKTANT: Wei-Min Ling
ILUSTRACJE: Maisherly Chan
WYDAWNICTWO: Nasza Księgarnia
ROK WYDANIA: 2020
LICZBA GRACZY: 1 – 4
WIEK GRACZY: 10+
CZAS ROZGRYWKI: 20 – 40 min
CENA: ~ 35 zł
LINK DO GRY: https://bit.ly/SpacerPoBurano

SPRAWDŹ GDZIE KUPIĆ TĄ GRĘ W NAJLEPSZEJ CENIE

Udanej rozgrywki!

Jeśli podoba Ci się to co robię