W dzisiejszym wpisie mam do Ciebie kilka pytań:
Masz czasem takie dni, że po prostu nic Ci się nie chce?
Nie masz czasu się dobrze przygotować do zajęć?
Nie masz pomysłu na przećwiczenie writingu?
Twoja kreatywność spada prawie do zera?
A Ty musisz przeprowadzić jakąś ciekawą lekcję?
Nic się nie martw, każdy czasem ma gorszy dzień i trzeba sobie jakoś radzić nie dając tego po sobie poznać. Mam dla Ciebie genialnie proste ćwiczenie przy którym Ty się nie narobisz, a pochłonięci zadaniem uczniowie nie zauważą, że tak naprawdę całą lekcję prowadzą sami, a Ty jesteś tylko pomocą.
Przed Tobą 10 kroków do aktywności, po której Twoi uczniowie pokochają pisać wypracowania! A jedyne czego będziesz potrzebowała to kolorowe kartki dla każdego ucznia. Brzmi fajnie? Mam nadzieję, że Ci się spodoba! 🙂
1. Każdy z uczniów wymyśla historyjkę i zapisuje ją do zeszytu.
2. Rozdajesz 1 kolorową kartkę dla każdego ucznia.
3. Każdy uczeń wybiera ze swojej pracy kilka głównych słów – słowa klucze (mają one umożliwić późniejsze odtworzenie zapisanej historii bez zaglądania do notatek).
4. Uczniowie używając słów kluczy tworzą coś w rodzaju MIND MAPS, tak aby odtworzyć wymyśloną i zapisaną przez siebie historyjkę.
* Bardzo fajnym zabiegiem, który mogą zastosować uczniowie jest dodawanie strzałek pomiędzy niektórymi wyrazami i dopisywanie czasownika nad tą strzałką. Oznacza to, że słowa pomiędzy którymi biegnie strzałka muszą następować po sobie w późniejszym procesie twórczym.
5. Prosisz uczniów aby podali swoją kartkę osobie po lewej stronie.
6. Każdy uczeń zapisuje na niej od 1 do 3 dowolnych słów, ale tak aby się nie pokrywały z tymi, które znajdują się na kartce.
7. Każdy uczeń po kolei powtarza krok 6, aż do momentu gdy kartka wróci do swojego właściciela.
*Aby uatrakcyjnić zadanie, możesz dopisać od 1 do 5 słów na tablicy, a każdy uczeń musi nanieść je na swoją kartkę. Staraj się tylko nie dawać słówek, które mogą ich nakierować na konkretny typ opowieści (np. zamek, księżniczka, kosmita etc). Zamiast tego, zapisz normalne, codziennego użytku słowa.
8. Każdy uczeń układa drugą historyjkę ze wszystkich słówek, które znajdują się na jego kartce i zapisuje ją obok pierwszej.
9. Gdy uczniowie są gotowi, każdy z nich po kolei odczytuje lub opowiada story, a pozostali w tym momencie wysłuchują jej dokładnie i przyznają punkty od 1 do 3. Skala wygląda następująco:
1 – not funny
2 – funny
3 – hilarious
10. Każdy uczeń zlicza zdobyte punkty i wygrywa ten, który zdobył najwyższą ilość punktów.
*Na sam koniec warto uczniów dobrać w pary, w których omawiają różnice pomiędzy ich pierwotnymi wersjami writingów, a ich późniejszymi wersjami.
Mam nadzieję, że wykorzystasz mój poradnik kiedy nie będziesz miał pomysłu na ciekawą lekcję lub po prostu, będziesz chciał zrobić coś nietypowego na swoich zajęciach! 🙂
Jeśli podoba Ci się to co robię
