Dzisiejszy wpis chciałabym poświęcić ZNANYM POSTACIOM – zarówno tym prawdziwym jak i fikcyjnym. Są one nierozerwalną częścią otaczającego nas świata i ciężko wyobrazić sobie bez tych osobistości obecną kulturę. Każdy z nas ma swoich ulubieńców i postaci, które się albo lubi albo toleruje, znosi lub nawet nie darzy sympatią. W każdym bądź razie wzbudzają one w nas jakieś emocje.

Wcielanie się uczniów w takie postaci, niesie ze sobą szereg korzyści takich jak: otwartość czy przełamywanie własnych barier językowych. Kursanci często mają problem z mówieniem w obcym języku, ponieważ się wstydzą, boją się oceny innych osób lub brakuje im słów. Zauważyłam, że gdy moi podopieczni mają za zadanie, wcielenie się w kogoś innego, nagle łatwiej jest im się otworzyć, budować zdania czy powiedzieć więcej niż jedno zdanie.

Zanim jednak zaczniesz grać, będziesz musiał zrobić szybki research jakie znane postacie są popularne w danej grupie wiekowej, aby uniknąć później pytań typu: „Teacher, kto to jest?”. W dobie internetów, nie powinni być to takie trudne 😉

Poniżej przygotowałam 5 propozycji gier, które sprawdzają się na moich zajęciach zarówno w parach jak i w większych grupach 🙂

Podczas tych ćwiczeń, bardzo ważne jest rzeczywiste utożsamienie się z wylosowaną postacią i używanie form I lub YOU. Aby użyć tych pomysłów w grupach bardziej zaawansowanych, warto wcześniej poinstruować uczniów aby opisy były mniej oczywiste i bardziej rozbudowane – tak aby było trudniej odgadnąć posatci, jednocześnie ćwicząc dłuższe wypowiedzi.

POMYSŁ #1

Uczeń A losuje sobie kartę z postacią, na którą MOŻE POPATRZEĆ, ale nie powinien pokazać jej swojemu partnerowi B. Zadaniem kursanta A, jest opisanie tej postaci, tak aby uczeń B, mógł ją odgadnąć. Gdy postać zostaje rozpoznana, uczniowie zamieniają się rolami. Gra jest kontynuowana przez kilka rund.

POMYSŁ #2

Uczeń A losuje kartę i PATRZY, kogo wylosował. Zadaniem ucznia B jest zadawanie takich pytań, żeby na podstawie odpowiedzi YES/NO mógł rozpoznać postać. Gdy to nastąpi – uczniowie zmieniają się zadaniami.

POMYSŁ #3 (CZÓŁKO)

Uczeń A losuje kartę i pod żadnym pozorem NIE PATRZY, kto się na niej znajduje. Przykłada tą kartę do czoła tak aby uczeń B ją widział. Zadaniem ucznia A jest odgadnięcie swojej postaci poprzez zadawanie takich pytań, aby uczeń B, mogł na nie odpowiedzieć YES/NO. Gdy uczeń odganie – zamieniają się rolami.

POMYSŁ #4 (CZÓŁKO)

Uczeń A, losuje kartę i w tym zadaniu także na nią NIE PATRZY. Jak w pomyśle #3, przykłada ją do czoła, a jego partner, uczeń B, musi opisać tą postać w taki sposób, aby uczeń A odgadł, w kogo się wcielił. Gdy to nastąpi – uczniowie ponownie zmieniają się zadaniami.

POMYSŁ #5

Ten pomysł jest dla grup bardziej zaawansowanych i sprawia kursantom wiele radości i okazji do pośmieszkowania. Używam do tego QUESTION CARDS, o których pisałam tutaj. Uczniowie pracują w parach i każdy z nich losuje postać. Ich zadaniem jest utożsamienie się z daną osobą i odpowiadanie na pytania z question cards, jako te postaci. Przykładowo, jeśli Henryk VIII podczas swojej rozmowy z Batmanem o kawie (gdyż akurat takie karty wylosowali do konwersacji), nie wie czym jest kawa, to powinien o to dopytać np., Co to jest? Za moich czasów tego nie było… etc.

Karty ze znanymi postaciami z łatwością możesz przygotować samodzielnie poprzez napisanie ich na zwykłych karteczkach, zlecić to zadanie swoim uczniom lub możesz pobrać przygotowany przeze mnie zestaw.